“Destiny’s the ground beneath your fate”
(Solo, Better Man)
Vannacht ben ik gestoken door een bij! Dat kan dus gebeuren! En wat het frappante was: het was precies op een plek waar ik al jaren, zonder zichtbare oorzaak, een steekpijntje heb. Zou die bijensteek al die jaren al in mijn aura gezeten hebben? Had ik dat kunnen voorkomen als ik dat had geweten?
Dat weet ik niet hoor, maar het brengt me wel aan het denken over bestemming en lot, en in hoeverre je daar vat op hebt.
Ik weet niet hoe filosofen erover denken, maar volgens mij is het lot iets dat je overkomt omdat het in je patroon zit. Het lijkt onontkoombaar, omdat het zich telkens herhaalt. Voorbeelden zijn telkens op de verkeerde man of vrouw vallen, of telkens na 2 jaar je baan verliezen, maar ook: altijd geluk hebben met net de juiste mensen tegenkomen. Vooral als het lot je niet gunstig gezind is, zou je het wel anders willen natuurlijk. En dat kan! Dat vraagt alleen ontwikkeling van bewustzijn op je patronen en verwerking van de onderliggende pijn.
Je bestemming is de grond onder je aardse leven. Het is datgene dat je gaat doen als je in contact bent met je ware zelf, met je essentie. Als je je bestemming volgt, weet je gewoon wat je te doen hebt. We denken soms dat als we ons maar genoeg richten op spiritualiteit, we wel weten wat onze bestemming is. Maar dat is niet per se zo. Om met je ware zelf en je bestemming in contact te komen moet je eveneens je patronen loslaten en onderliggende pijn verwerken. Dat is zeer aards werk!
Tot slot: het liedje van Solo waarnaar ik verwijs, heeft volgens allerlei lyrics een andere tekst, namelijk “feet” in plaats van “fate”. Maar ik hoor “fate” als ik ernaar luister en dat vind ik ook veel mooier.
Als je trouwens mijn blogs rechtstreeks in je mailbox wilt hebben, dan klik op onderstaande link.