Ons karakter zit vol tegenstrijdigheden. Vaak hebben we dat niet door. We leven vaak maar een van de twee polariteiten bewust uit. Zo kunnen we heel onzeker zijn, zonder de andere pool te ervaren, bijvoorbeeld de ambitie om de beste zijn. Want zo werkt het: als je voor jezelf de lat heel hoog legt, kun je er nooit aan voldoen en voel je je onzeker. Maar jij bent zelf degene die de lat zo hoog legt en (misschien onbewust) denkt dat ooit wel te kunnen halen. Schuldgevoel zit hier dicht tegenaan. Als we ons schuldig voelen, voelen we ons slecht, vaak minderwaardig. Maar daaronder heb je de verwachting van jezelf perfect of zelfs almachtig te zijn. Je denkt dat het haalbaar is om geen fouten te maken in het leven, dus moet je je schuldig voelen als je er wel eentje maakt.
Een ander voorbeeld is als je zelfbeeld inhoudt dat je sterk bent. Je denkt dat je de wereld en je leven kunt controleren. Fijne positie! Maar daaronder zit kwetsbaarheid en twijfel, die je liever wegduwt, want dat voelt risicovol.
Het vervelende is, dat als je maar 1 van de twee polen erkent, je doorschiet in die ene pool. Je onzekerheid wordt een ramp, je schuldgevoel een voortdurend knagen. Je sterke houding maakt je alleen of je verliest je inlevingsvermogen met het verdringen van je kwetsbaarheid.
De reis is om de twee uitersten te erkennen en met elkaar te verbinden. Dan kun je verantwoordelijkheid nemen voor wie je bent, niet meer en niet minder. Je kunt in verbinding staan met jezelf en de ander.
Als je trouwens mijn blogs rechtstreeks in je mailbox wilt hebben, dan klik op onderstaande link.
https://www.e-act.nl/ah/site?a=1893&p=129511