Vraag van een lezer
“Hoi Tanja, Kun je ook iets schrijven over zelfzorg, van jezelf houden en staan voor jezelf ipv je oren laten hangen naar wat een ander wil.”
Zoals deze vraag is geformuleerd, denk ik dat diegene graag meer voor zichzelf wil staan. “Je oren laten hangen naar wat een ander wil” klinkt als iets onwenselijks.
Maar als je hier met wat meer afstand naar kijkt, gaat het over het zeer menselijke dilemma: kies ik voor mezelf of voor de verbinding? En dat is een duivels dilemma, want allebei hebben we nodig, autonomie én verbinding. Als we voor onszelf kiezen, denken we de verbinding te verliezen. Als we voor de verbinding kiezen denken we onszelf te verliezen. Maar is dat altijd zo?
Niet altijd, maar het kan inderdaad gebeuren, dat we de verbinding verliezen, of dat we onszelf verliezen. Sommige mensen zijn zo bang dat ze de verbinding verliezen, dat ze niet meer voor zichzelf kunnen kiezen. Anderen hebben dit andersom. Het gaat erom dat waar je het meest bang voor bent onder ogen te zien, toe te laten, te doorleven.
Hoe erg is het om de verbinding met de ander te verliezen? Wie weet overleef je dat wel gewoon en ben je daarna meer vrij om je hart te volgen! Je kunt ontdekken dat je meer met jezelf verbinding krijgt, en ineens alsnog met onverwachte anderen.
En hoe erg is het om jezelf te verliezen? O ja, in onze cultuur is dat dramatisch. We moeten allemaal onszelf voelen en voor onszelf gaan staan. Maar ach, jezelf is maar je ego. Dienstbaarheid is een ondergewaardeerde kwaliteit.
Wat voelt voor jou het gevaarlijkst? Ik zou zeggen, ga ervoor. In die hoek heb je iets te winnen! Daarna kun je gewoon op en neer bewegen, en dan ineens kun je ervaren dat het soms ook gewoon allebei tegelijk kan.