Toen ik laatst een afspraak af zei (dat doe ik soms omdat ik helaas de neiging heb teveel te doen) kreeg ik geen vrolijke reactie. Ik snap dat. Het is teleurstellend als je wordt afgezegd. En toch moest het voor mij. Hoewel ik daarvan wel overtuigd was, voelde ik me rot. Allerlei gedachten gingen door mij heen: “ik schiet tekort”, “ik word eruit gegooid”, “ik ben onbetrouwbaar” etc. ’s Avonds in bed voelde ik me echt heel slecht over mezelf. Dat de ander zo reageert is natuurlijk omdat ik die stem zelf ook in me heb. Au au au!
Ik besloot het daar maar even op te houden. Gewoon maar me slecht voelen en daarmee gaan slapen.
De volgende morgen voelde ik me goed!
Een stukje van mijn ego, identiteit (per definitie afhankelijk van anderen) had ik losgelaten. Ik doe de dingen omdat ik die dingen te doen heb. Met geen enkele andere reden. Ik voel me gerust.
(zal wel niet voor altijd zijn ;-)).
Als je trouwens mijn blogs rechtstreeks in je mailbox wilt hebben, dan klik op onderstaande link.
https://www.e-act.nl/ah/site?a=1893&p=129511