Toch nog eentje voor de vakantie, ik kon het niet laten.
Wie kende als kind niet de angst dat je niet meer uit de WC kon komen omdat het slot te moeilijk open ging? Misschien heb je het niet eens meegemaakt, maar ik denk dat iedereen die angst wel kent.
Vandaag had ik een “bijna opgesloten ervaring”. Ik kreeg hem nog net open. Waarom deed ik hem dan ook op slot?! Ik kon toch weten dat het risico bestaat dat ik hem niet meer open krijg?! Ik zou kunnen zeggen “omdat ik de gevaren van het leven niet uit de weg wil gaan, want dat is het echte leven”. Maar dat is toch niet de waarheid. De waarheid is: omdat het risico dat ik word verrast door een nieuwe WC-ganger op een gênant moment nog erger voelt.
Zo leven wij tussen hoop en vrees, of eigenlijk tussen meerdere vrezen. Laten we maar gewoon besluiten dat angst een slechte raadgever is. Gewoon naar de WC blijven gaan.
Als je trouwens mijn blogs rechtstreeks in je mailbox wilt hebben, dan klik op onderstaande link.
https://www.e-act.nl/ah/site?a=1893&p=129511