Kalmte, 3 van 3
In de vorige twee blogs schreef ik al dat kalmte het allerbelangrijkste is voor een prettig leven, waarin je in harmonie met jezelf en anderen kunt leven. Om dat telkens weer te hervinden beschreef ik al de noodzaak van je wil en je bewustzijn. Hier beschrijf ik waarom overgave ook nodig is.
De meeste ellende komt voort uit ons verzet tegen wat ons gebeurt, en vooral tegen de gevoelens die dat bij ons oproept. Hoe vaak roepen we niet “Nee, niet wéér!”. “ik wil niet wéér verlaten worden, genegeerd worden, gekwetst worden, verraden worden” etc. Eigenlijk hoeft de gebeurtenis zelf niet zo heel erg te zijn als je er echt objectief naar kijkt. Maar het roept bij ons gevoelens op die we van vroeger al kenden en die ons ooit overspoelden. Oude gevoelens herken je eraan dat ze enorm, extreem, of bodemloos lijken. In werkelijkheid is het zelden zo extreem (traumatische gebeurtenissen natuurlijk daargelaten!). Maar die gevoelens gaan we zoveel mogelijkheid uit de weg. Waardoor we ze nooit verwerkt krijgen. En zo blijven we herhalen en verliezen we telkens weer onze kalmte. Want nu willen we dat het EINDELIJK een anders is grrrrr!
Om oude en nieuwe gevoelens te kunnen verwerken, hebben we overgave nodig. We verzetten ons niet meer, maar duiken erin, gaan kopje onder EN komen weer boven! Best eng. Daarom hebben we al ons bewustzijn en onze wil/bereidheid nodig om dit te doen.
Die drie bij elkaar zijn daarom de gouden mix naar kalmte, naar een fijn leven waarin je liefde en harmonie kunt ervaren.
Als je dit interessant vindt en meer wilt lezen, klik hier voor de nieuwsbrief of voor Lessen in Levenslust.