Misschien herken je dit:
100 mensen kunnen tevreden zijn over me en ik geloof het niet. 1 mens kan ontevreden zijn en ik geloof het meteen. Hoe kan dat nou?
Dat komt omdat ik stiekem streef naar bovenmenselijke volmaaktheid. Je snapt het al, dat is niet reëel. Maar ik kan de illusie hebben dat als ik maar hard genoeg werk, ik dat misschien wel ooit kan bereiken. Wat een hoogmoed!
En hoogmoed komt voor de val. Dus bij 1 ontevreden mens donder ik naar beneden, mijn ego aan diggelen, en ik moet zeggen, de grond voelt dan heel hard aan.
Er zijn altijd wel lieve mensen die me willen oprapen, maar ik weet niet zeker of dat wel goed is. Want voor ik het weet maak ik van die mens de 101ste, en die geloof ik toch niet.
Beter om maar even te blijven liggen. De grond te voelen, tussen de scherven van mijn ego. Beter om te beseffen dat als je eenmaal op de grond ligt, je niet meer kunt vallen. Vandaar uit weer op te staan, te gaan lopen en vooral niet te gaan vliegen. Goed genoeg is goed genoeg, niet perfect.
Als je trouwens mijn blogs rechtstreeks in je mailbox wilt hebben, dan klik op onderstaande link.