Laatst sprak ik iemand die in de wachtkamer van de dood heeft gezeten en weer is teruggekeerd naar het land der levenden.
In die wachtkamer is niets, behalve rust. Je hoeft niets, niets is daar belangrijk en dood gaan is goed.
Achteraf gezien boezemde hem dat angst in. Hij had er dus zomaar tussenuit kunnen piepen zonder tegen te stribbelen! Vanuit het land der levenden is dat een akelig idee!
Ik gun hem zo dat hij het vertrouwen en de rust die hij in die wachtkamer heeft ervaren meer kan toelaten in het land der levenden. Ik gun dat iedereen, inclusief mezelf!
Er zit niets anders op dan ons meer te verbinden met onze dood: Hoe minder we dan hoeven te overleven en hoe levender het leven zal zijn.
Als je trouwens mijn blogs rechtstreeks in je mailbox wilt hebben, dan klik op onderstaande link.
https://www.e-act.nl/ah/site?a=1893&p=129511