Ineens vroeg ik me af wat belangrijker is in het leven: dat er van je gehouden wordt, of dat je houdt van?
Wederzijdse liefde is natuurlijk het fijnste. Maar stel je voor dat je van iemand houdt, maar die iemand houdt niet van jou. Of die iemand is er niet meer. Dat is zeer pijnlijk en verdrietig! Je hebt hartzeer, die je niet alleen mentaal maar ook fysiek kunt voelen!
Maar stel je voor dat iemand van je houdt maar jij niet van die ander? Wat heb je daar eigenlijk aan? Het is fijn voor je zelfbevestiging, maar als je hart dicht zit, zit er niet zoveel leven in.
Mijn conclusie is dat het waardevoller, rijker is als je zelf van iemand houdt. Je voelt de rijkdom van liefde in je hart. Heerlijk als die ander ook van jou houdt, dat is een geschenk! Als je die liefde niet “terugkrijgt”, is de verleiding groot je hart snel dicht te doen. Maar daarmee sluit je niet alleen de pijn af, maar ook de mooie gevoelens van je hart. De kunst is je hart open te houden, gewoon maar te lijden (leuker kunnen we het niet maken..). Als je dit toelaat, gaat het ook weer voorbij en heb jij je harnas niet hoeven aantrekken. Je blijft andere mooie dingen zien die je hart doen opbloeien. Je hebt misschien niet eens iemand nodig om te houden van!
Als je trouwens mijn blogs rechtstreeks in je mailbox wilt hebben, dan klik op onderstaande link.