Vanochtend kwam ik een medehuurder tegen van het kantoorpand waar ik werk. We hebben altijd gezellige kletspraatjes. Aan het eind zei ik: “kalm aan he?”. Ze zuchtte. “dat kun jij zeker heel goed!”.
Nou nee dus, en dat zei ik ook. Ik ben al meer dan een jaar bezig om “kalm aan” te leren doen. Vandaag lukte dat toevallig vrij aardig, maar ik ben er nog niet!
Er is een hoop te zeggen en al gezegd over stress. Dat het een maatschappelijk probleem is. Dat stress best ok is, maar dat teveel stress klachten geeft. Wat er allemaal wel niet gebeurt in je lichaam bij stress. Hoe je jezelf kunt ont-stressen.
Maar volgens mij is het allerbelangrijkste dat we zien dat het -heel gewoon- een gewoonte is. Het is een gewoonte om dingen snel te doen. Het is een gewoonte om onrustig te zijn als iets niet af is. Het is een gewoonte om veel werk over je af te roepen. Om te zeggen dat je het druk hebt. En als je die gewoonte maar lang genoeg hebt, wordt het zelfs een identiteit: “ik kan nu eenmaal niet stilzitten.” Al helemaal in een maatschappij waarbij druk zijn wordt verward met succesvol zijn, is het verleidelijk om er je identiteit van te maken.
Van een gewoonte afkomen duurt ongeveer 2 maanden, als je tenminste met al je aandacht en discipline ertegenaan gaat. Én als je bewust omgaat met de gevoelens die komen als je minder gaat doen. Want je kunt je best leeg voelen, of het saai vinden, als je begint met minder te doen. Een identiteit omturnen is nog wat lastiger. Het vraagt meer tijd, meer discipline en meer bewustzijn van de negatieve gevoelens die kunnen opkomen. Hoe ga je ermee om als je per se niet lui wilt zijn maar ook geen stress wilt hebben? Ingewikkeld! Wat gebeurt er van binnen als je verwacht dat je omzet zal dalen? Ben je bang niet gewaardeerd te worden als je voortaan rustig aan doet?
Adem in, adem uit. Het gaat allemaal voorbij…….
Als je trouwens mijn blogs rechtstreeks in je mailbox wilt hebben, dan klik op onderstaande link.
https://www.e-act.nl/ah/site?a=1893&p=129511