“En Tanja, hoe voelt het om 50 te zijn?”
Nou, ik merk geen verschil eigenlijk. Ik ben nog steeds wie ik ben, voel me niet per se oud of zo. Misschien ben ik zelfs wel trots dat ik deze leeftijd gehaald heb. Dat heeft deze dame toch maar bereikt!
Toch is er wel iets gaande. Ik kreeg een paar boeken over “na je 50e” en over “de overgang”. Die ging ik maar eens lezen, want ik begon me af te vragen wat me te wachten stond (moet je eigenlijk nooit doen, maar ja). En toen vielen er toch een paar kwartjes! Ik vreesde het al, maar slecht slapen is toch echt een overgangsklacht. Het goede nieuws is dat ik dus niet gestrest ben, toch? En ben ik nou labieler? Ik was het altijd al hoor, heb ik mijn vak op gebaseerd, dus misschien maakt dat niet veel uit. En ik heb het vaak heet ’s nachts. Ik heb dat lang ontkend als “zijnde in de overgang”. Ik dacht dat het gewoon warm was in de slaapkamer. Vanochtend toch maar eens aan mijn geliefde gevraagd of hij het ook zo warm heeft de laatste tijd. Niet dus! Hoe naïef kon ik zijn!!!
En er is nog iets: Ik heb altijd een soort vaag idee in mij gehad, dat “later als ik groot ben” er allerlei mogelijkheden zijn die ik nu nog niet heb. Dat idee moest ik maar eens gaan loslaten. Ik bén al groot! Wie mij persoonlijk kent: niet lachen, ik bedoel niet fysiek. En groter dan dit wordt het niet (ook niet fysiek ;-)). Dus hier ga ik het mee doen. Hiermee ga ik de rest van mijn leven vieren!
Als je mijn blogs rechtstreeks in je mailbox wilt hebben, dan klik op onderstaande link.
https://www.e-act.nl/ah/site?a=1893&p=129511