Als vrouw word je tegenwoordig opgevoed om jezelf te ontwikkelen, een loopbaan te hebben, doelgericht en vol toekomstplannen je leven te leiden. Daar ben ik heel blij mee! We hebben wat te willen!
En dan komen de (zeer gewenste!) kinderen. Ineens moet je 24/7 beschikbaar zijn. Je leven wordt bepaald door de behoeftes van je kind. Je werk kan soms zelfs voelen als een soort vakantie, omdat je je eigen doelen kunt stellen en daarnaar toe kunt werken, niet de hele tijd gestoord wordt. Maar ondertussen wordt buiten je werk veel van je gevraagd: dienstbaarheid, beschikbaarheid, jezelf wegcijferen.
Dat is een klus! En vaak zet dit, meer of minder, een rem op je carrière. Je wilde zoveel, maar er wordt nu iets heel anders van je gevraagd.
Hoe erg is dat? Niet erg! Juist deze rem leert je zoveel! Je leert kiezen. Je leert hoe je voor jezelf moet zorgen (dat hoop ik tenminste). Je leert wat het is om helemaal verbonden te zijn met een kwetsbaar wezentje. Je relatie met je eigen kwetsbaarheid krijgt zo een nieuwe dimensie. Je leert wat echt belangrijk is in het leven. En je leert vanaf dag 1 dat je beetje bij beetje moet loslaten. Niet op jouw tempo, maar op het tempo van je kind.
Uiteindelijk helpt het je te leren balanceren tussen doelgerichtheid en ontvankelijkheid. Nee, je gaat niet meer vliegend naar je gouden toekomst. Je leert vanuit je eigen bedding te reizen op een passend tempo. En als de kinderen groot zijn zal je merken hoeveel kwaliteiten je naar de wereld te brengen hebt! In een prachtige zacht-glanzende carrière, maar ook daarbuiten.
Als je trouwens mijn blogs rechtstreeks in je mailbox wilt hebben, dan klik op onderstaande link.