Vandaag is zuchtdag. Om één of andere reden lukt niets en komen 100 en één dingen overal tussendoor. Allerlei mails, telefoontjes, die weer 5 vervolgacties vragen die allemaal samenhangen en niet lukken. Een website voor testen van testen die onbereikbaar blijven. “Nee hoor, wij kunnen er gewoon in. “Nee hoor, niemand klaagt hierover”. Terwijl ik het op twee verschillende computers met drie verschillende wifi netwerken plus een draadverbinding heb geprobeerd.
Dit alles terwijl ik gewoon twee rapporten wilde schrijven. Rustig. Thuis.
Gelukkig zit ik niet alleen. Ik heb gezelschap van een zuchtende (allerliefste) stiefdochter. Ze is aan het leren voor haar examen, maakt oude wiskunde examens om te oefenen. En snapt het niet. En komt er niet uit. En ziet allerlei snapshot berichten van vrienden die er ook niet uitkomen en afleiding zoeken.
De hele dag zitten we zo.
We zijn ook al de hele dag van plan om te gaan hardlopen, want daarmee doorbreek je een zucht-dag. Het is nu 16 uur en we zitten er nog. Te zuchten.
Eindelijk, we kunnen het opbrengen om te gaan rennen. We hebben natuurlijk helemaal geen zin. Zucht. We zijn MOE. Zucht. Maar we gaan!
Het ging best goed! opgefrist komen we thuis. We duiken weer achter de computer. We moeten eigenlijk snel douchen, anders krijg je het koud. Maar nog even deze mail en die mail en ojee weer ergens iets rechtzetten, wiskunde is nog steeds moeilijk blablabla……Ja, we zijn er weer. We hebben het al koud, omdat we niet zijn gaan douchen. We zitten nu dus daar weer tegenop te zien.
Mijn stiefdochter blijkt inmiddels Dr Martens schoenen aan het kijken te zijn op internet. Die oranje voor Koningsdag vindt ze stom. Soms is een beetje afleiding best goed, toch? Straks zijn we gewoon opgedroogd.
Als je trouwens mijn blogs rechtstreeks in je mailbox wilt hebben, dan klik op onderstaande link.
https://www.e-act.nl/ah/site?a=1893&p=129511