Jaloezie wordt vaak voorgesteld als een negatieve emotie. Alsof je een ander niet iets gunt. Maar dat is afgunst! Jaloezie is gewoon dat je het ook jezelf gunt.
Dan nog kunnen mensen zich schamen voor een wens voor zichzelf. “Kindertjes die vragen, worden overgeslagen” is er bij velen van ons nog met de paplepel ingegoten. Je hoort bescheiden te zijn!
Verder kunnen we een stiekeme trots hebben: “ik heb niks nodig hoor!”, “ik kan zonder.” Het voelt sterker om niks nodig te hebben dan om behoeftes te hebben, laat staan behoeftig te zijn!
Maar dames en heren, zo kom je dus nergens! Alles wat je in je leven bereikt of verkrijgt, begint met een verlangen. Verlangen is een ruimer woord dan behoefte, het gaat verder dan puur nodig hebben. Misschien wel nog lastiger, om iets te willen wat je misschien niet eens per se nodig hebt, maar gewoon fijn zou vinden. Maar met het verlangen begint pas het proces en de energie van het verkrijgen, of creëren. Ook creatie komt niet tot stand als er niet eerst een verlangen was.
En ja, soms kom je pas op een verlangen als je ziet dat iemand anders het heeft. So what, wees lekker jaloers, en kom in beweging!