Gevoelig zijn, hoe DOE je dat?!

Ik dacht dat ik mijn gevoelige aard al aardig serieus nam, met hoe ik mijn werk als zelfstandig psycholoog had ingedeeld. Maar Long Covid is een next level les hierin. 

Het gaat niet alleen om hoe klachten te verminderen, hoe ermee om te gaan. Het gaat er vooral om dat ik leer alle ieniemienie signaaltjes op te pikken en serieus nemen. Vermoeidheid, labiel zijn, ergens tegenop zien. Nou ja, daar kun je best aan voorbij gaan. Ook met hoofdpijn kun je toch gewoon een paracetamol pakken? Vroeger ja. Nu niet meer. En langzaam maar zeker wordt me steeds duidelijker hoe gevoelig ik ben. Wat activiteiten of prikkels van me vragen. En of ik dat te geven heb of niet. En er zijn legio tegenstemmen: 

• Het is niet leuk voor de ander als ik afzeg 
• Je denkt alleen maar aan jezelf (en dat mag niet)
• Kom op, een keertje moet toch kunnen
• Als je in oorlog leeft heb je helemaal geen tijd voor dit soort gevoeligheid
• Andere mensen kunnen dit toch ook?
• Van leuke dingen krijg je toch energie?

Maar helaas, het gaat niet op. Ik betaal zelf de prijs, die avond, de volgende dag, of nog langer.

Blijft dit zo? Ben ik dus eigenlijk supergevoelig en leer ik er nu eindelijk rekening mee te houden? Of ben ik nu gevoeliger dan eerst? Of heb ik alleen minder energie dan vroeger, en minder herstelvermogen? Ik weet het niet, misschien is het wel allemaal. 

Als ik mensen spreek, lijkt er overigens wel een heel legioen aan mensen te zijn die hiermee hebben te dealen, door Long Covid, burn out, ziekte, verlies van een dierbare, overgang, wat dan ook. En allemaal merken ze hoe lastig het is om het hoofd te bieden aan de tegenstemmen, omdat die maatschappelijk zo verankerd zijn. 

Hoe doe je dat dan, gevoelig zijn?

• Neem tijd genoeg voor jezelf, zodat je überhaupt kunt voelen wat je behoeftes zijn. Trek je terug, ervaar wat er in jou aandacht nodig heeft, geef die aandacht tot je verwerkt hebt.
• Formuleer wat voor jou fijn is, wat jou dient, wat voor jou belangrijk is
• Omarm schuldgevoelens als een teken dat je goed bezig bent, namelijk kiezen voor wat goed voor jou is (je ontkomt niet aan schuldgevoelens, maar laat je daardoor niet leiden!)
• Weet: je zelfliefde zal groeien als je trouw bent aan jezelf. Daardoor word je minder afhankelijk van andermans goedkeuring. Dus het is een zichzelf versterkend proces, een jou-versterkend proces zelfs 
• Weet: je hoeft geen “goede reden” te hebben om je grenzen te stellen. Je hoeft niet hoofdpijn te hebben, of ziek te zijn. Of doodmoe. Gewoon een vaag gevoel van binnen “ik geloof dat ik dit niet moet doen” is reden genoeg. En niemand hoeft dat te snappen. Zelfs jijzelf niet. 
• Weet dat je niet alleen bent in dit proces!

En als dan, misschien langzaam, maar wel zeker je sterretje meer stralingskracht krijgt, zul je merken dat alleen al dat voldoende bijdrage is aan de wereld. Niks meer aan DOEN dus. 

Als je mijn blogs rechtstreeks in je mailbox wilt hebben, dan klik op onderstaande link.

Ja, stuur mij de nieuwsbrief