Weinig Weten
Als ik mijn bureau heb opgeruimd eindig ik altijd met twee stapels: te betalen facturen en te lezen artikelen/tijdschriften/boeken. De facturen zijn zo gedaan. Maar die laatste stapel groeit altijd.
Saaiheid (in de week van de werkstress)
Wat kan ik ernaar uitkijken: heerlijk een dag thuiswerken. Geen afspraken. Alle rust om eens mail weg te werken, rapporten af te schrijven, eindelijk. En halverwege de dag, nét voor
Beetje vaag
Gisteravond las ik in mijn bed in een prachtig boek, het vierde deel van de Napolitaanse romans van Elena Ferrante. Ik ben verknocht aan de hoofdpersoon, ook al doet ze
Jelle
Jelle kwam aan tafel zitten bij Matthijs van Nieuwkerk. Ik hield mijn hart vast. Hij voelde kwetsbaar. Als hij zich maar niet te grabbel gooit. Maar hij deed het goed.
Rouw als begin van kracht en vrijheid
We hebben allemaal wel eens of vaker een moment in ons leven dat we ons realiseren dat we keihard werken. Voor prestaties, om aardig gevonden worden, om succesvol te zijn,
De tijd aan je zijde
Geregeld betrap ik mezelf erop dat als ik iets heel fijn vindt, ik per ongeluk ook bedenk dat het voorbij zal gaan. Daar kun je verdrietig van worden! Snel draai
Toekomstmuziek
Vandaag was ik op een congres. Ik zal verder niet zeggen welk, want ik was niet tevreden. Maar ik heb besloten dat dit goed nieuws is: blijkbaar weet ik gewoon
Kiezen
Elke keuze die je maakt zegt iets over wie je bent, of wilt zijn, of wie je niet bent. Je kiest voor voetbal of hockey, voor een politieke partij
Het nut van bibberen en uithuilen
Donderdag lag ik voor de tweede keer onder een groot apparaat dat mijn linkeroog moest laseren. De eerst keer was alleen mijn rechteroog met een gewenst resultaat eruit gekomen. Ze
Zuiver waarnemen
Eerder al had ik het erover dat “ieder zijn bril” had. Je kijkt allemaal met je eigen ogen naar de wereld. Maar vooral met je eigen ervaringen, opgeslagen als